Κοινό κείμενο με τα σχήματα της ΡΑΠαΝ-ΣΑΦΝ(εαακ) και του Αρ.Δι.Ν Νομικής
Η Γενική Συνέλευση είναι το ανώτερο όργανο του Φοιτητικού Συλλόγου μας, στο οποίο κάθε φοιτητής και φοιτήτρια μπορεί να συμμετέχει και να εκφράσει τις ανησυχίες του. Ήδη από τη περσινή χρονιά δεδομένης μιας κλιμακούμενης αποστροφής και απομάκρυνσης των φοιτητών/τριων από τις διαδικασίες και τα όργανα του συλλόγου, τα σχήματα μας έχουν ξεκινήσει μια προσπάθεια επανανοηματοδότησης και αναζωογόνηση των Γενικών Συνελεύσεων, τη μεταφορά της συζήτησης από τους λίγους στους πολλούς, για να αποκτήσει ξανά η ΓΣ, αλλά και εν γένει οι δομές και οι δράσεις του Συλλόγου, την πολύτιμη, ουσιαστική και πρακτική σημασία τους για την ενημέρωση, τη συζήτηση, τον από κοινού σχεδιασμό των φοιτητών/τριων, τη λήψη αποφάσεων και τη συλλογική διεκδίκηση.
Τί συμβαίνει έξω και μέσα στις σχολές…
Η καθημερινότητα για τους φοιτητές/τριες, τους νέους/ες και τους εργαζόμενους/ες, μετά από 8 χρόνια εφαρμογής των μνημονίων και σκληρών μέτρων λιτότητας, έχει δυσκολέψει πολύ. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η ανεργία και η επισφάλεια, η περικοπή μισθών και συντάξεων, η μείωση του ορίου του κατώτατου μισθού και η περικοπή των κοινωνικών παροχών διαμορφώνουν το σημερινό εργασιακό τοπίο. Την ίδια στιγμή, εμφανίζονται ακόμα πιο έντονα στο προσκήνιοσυντηρητικές και ακροδεξιές αντιλήψεις (βλ. Μακεδονικό, εθνικιστικά συλλαλητήρια) με πολύ επικίνδυνα αποτελέσματα, ενώ παράλληλα εκκρεμεί αδικαιολόγητα η δίκη της Χρυσής Αυγής.Ταυτόχρονα, βλέπουμε πως το προσφυγικό ζήτημα παραμένει άλυτο με τον αποκλεισμό των προσφύγων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης εκτός κοινωνικού ιστού, όπου οι συνθήκες διαβίωσης είναι απάνθρωπες και επικίνδυνες (βλ. Μόρια). Ενώ δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τον θάνατο του Ζάκ Κωστόπουλου όπου είδαμε να ξεπηδούν ομοφοβικές και ρατσιστικές αντιλήψεις με έντονα στοιχεία κοινωνικού κανιβαλισμού, που συγκαλύπτονται και εντείνονται από τον κρατικό μηχανισμό.
Όλα τα παραπάνω έρχονται σε άμεση σύνδεση και επηρεάζουν και το Πανεπιστήμιο. Με το νόμο Γαβρόγλου παρατηρούμε μια συνολική επίθεση στον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου με την υποβάθμιση των πτυχίων και την συρρίκνωση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων, με την επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά στο πλαίσιο της αυτοχρηματοδότησης των ΑΕΙ και με την συγχώνευση-κατάργηση τμημάτων των ΤΕΙ. Παράλληλα, ο νόμος κάνει λόγο για συνδιοίκηση (συμμετοχή των φοιτητών/τριων στη λήψη αποφάσεων) σε ποσοστό μόλις 10%, ένα ποσοστό μηδαμινό που στην πραγματικότητα θέτει τους φοιτητές/τριες σε θέση παρατηρητή χωρίς να δίνει καμία δυνατότητα ο ΦΣ να συμμετέχει ουσιαστικά στη λήψη αποφάσεων.
Τι συμβαίνει στη δικιά μας σχολή;
Πέρισυ βρεθήκαμε αντιμέτωποι/ες με το ενδεχόμενο της μη δωρεάν διανομής των συγγραμμάτων από το πρόγραμμα «Εύδοξος», κάτι που όμως επιλύθηκε χάρη στην άμεση αντίδραση και κινητοποίηση του ΦΣ. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που ως φοιτητές/τριες Νομικής καλούμαστε να αγοράσουμε επιπλέον τόμους, καθώς τα διανεμόμενα συγγράμματα δεν καλύπτουν πλήρως την εξεταστέα ύλη, με πιο τρανταχτά παραδείγματα το Γενικό Ποινικό για το οποίο απαιτείται Β’ Τόμος, το Ειδικό Ποινικό για το οποίο η ύλη καλύπτεται από τρία διαφορετικά συγγράμματα κι όχι μόνο από το διανεμόμενο, αλλά και οι Εταιρίες για τις οποίες λόγω της αλλαγής στην νομοθεσία το κομμάτι των Ανώνυμων Εταιριών δεν καλύπτεται από το σύγγραμμα. Επιπλέον, αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε κώδικες, που παλαιότερα διανέμονταν δωρεάν, και να τυπώνουμε πρακτικά-σημειώσεις, γεγονός που μετακυλύει στις πλάτες των φοιτητών/τριων το κόστος για τις σπουδές τους, κάτι που για τις σημερινές οικονομικές συνθήκες είναι δυσβάστακτο.Παράλληλα, στην εξεταστική μεταξύ των κλιμακίων παρατηρούμε θέματα διαφορετικής λογικής και δυσκολίας, ακόμα και βασισμένα σε διαφορετική ύλη ποσοτικά και ποιοτικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμαείναι αυτό που συμβαίνει στη Διοικητική Δικονομία με τα 2 κλιμάκια και στη Σύνθεση Δημοσίου με τα 4 κλιμάκια.
Παράλληλα, σχεδόν σε κανένα μάθημα στην εξέταση δεν αναγράφεται ενδεικτική μοριοδότηση και ούτε αναρτώνται ενδεικτικές απαντήσεις, γενονός που αφήνει περιθώρια σε μια αυθαίρετη βαθμολόγηση και μας αφήνει μετέωρους στο να έχουμε μια αντίληψη για το πως τα πήγαμε στην εξέταση. Ακόμη, ερχόμαστε αντιμέτωποι/ες με την μεγάλη καθυστέρηση και αργοπορία από πλευράς καθηγητών της διόρθωσης γραπτών και ανάρτησης αποτελεσμάτων. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε έγκαιρα και άμεσα ποιά μαθήματα έχουμε περάσει,ώστε να προετοιμαστούμε για την επόμενη εξεταστική. Αυτό κιόλας επιτείνεται όταν καθυστερεί ως συνήθως να ανακοινωθεί το πρόγραμμα της εξεταστικής και ανακοινώνεται μετά το τέλος υποβολής των δηλώσεων μαθημάτων.Όλη αυτή την κατάσταση δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο και οι ίδιοι οι καθηγητές όταν δεν τηρούν με συνέπεια τις επιδείξεις γραπτών και τις ώρες ακρόασης τους.
Πέρα από όλα αυτά, ένα ζήτημα που απασχολεί καθημερινά το σύνολο των φοιτητών/τριων είναι εκείνο της κατάστασης στο πάρκο Μασσαλίας, χώρο παγιωμένο ως σημείο διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Όλη αυτή η κατάσταση αντί να ευαισθητοποιεί και να προβληματίζει τον κόσμο της σχολής, αφενός δημιουργεί συμπεριφορές κοινωνικού κανιβαλισμού αφού αυτό που απασχολεί τους περισσότερους/ες είναι η απομάκρυνση (για λόγους αισθητικής) των τοξικοεξαρτημένων και όχι η βοήθεια τους, αφετέρου δίνει πάτημα σε αντιδραστικές φωνές (βλ. ΔΑΠ, κείμενο καθηγητών) που εκμεταλλεύονται αυτό το κοινωνικό φαινόμενο για να το συνδέσουν με την στοχοποίηση και την απονομιμοποίηση του πανεπιστημιακού ασύλου, δηλαδή την πολιτική και συνδικαλιστική ελευθερία.
Γιατί είναι αναγκαίο να είμαστε όλοι και όλες στην πρώτη Γενική Συνέλευση;
Ακριβώς επειδή αντιλαμβανόμαστε τη Γενική Συνέλευση ως μία δυναμική διαδικασία συνάντησης των φοιτητών/τριων, πολιτικοποίησης, προβληματισμού και συλλογικής διεκδίκησης, θεωρούμε πολύ σημαντική τη μαζική συμμετοχή των φοιτητών/τριων. Σε μία εποχή που οι φοιτητές/τριες εργαζόμενοι/ες συνήθισαν στην απογοήτευση, την αδράνεια και την απάθεια, αντιπροτάσσουμε τις συλλογικές διαδικασίες κόντρα σε λογικές ανάθεσης και ατομικού δρόμου.
Καλείται, λοιπόν, την Τρίτη 23/10 και ώρα 1 μ.μ. στην Αίθουσα 1 Γενική Συνέλευση για να συζητήσουμε τα δικά μας προβλήματα και δώσουμε τις δικές μας απαντήσεις.
Γιατί μπορεί τα λόγια να χωρίζουν, αλλά οι πράξεις ενώνουν!
ΑΡιστερή ΕΝότητα Νομικής Αθήνας 