Tους τελευταίους μήνες, στη Νομική, σε όλες τις σχολές πανελλαδικά, αλλά και συνολικά στην κοινωνία, υπάρχει ένας αναβρασμός τον οποίο όχι μόνο δεν φαίνεται να λαμβάνετε υπόψη σας αλλά αντίθετα προσπαθείτε να τον καταστείλετε επιβάλλοντας πολιτικές που εξόφθαλμα επιτίθενται στα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Βρισκόμαστε σε μία περίοδο, λοιπόν, που η κυβέρνησή σας εξισώνει τα πτυχία μας με αυτά των ιδιωτικών κολλεγίων, προωθεί τις διαγραφές φοιτητών στα ν+2 χρόνια βάζοντας τις σπουδές μας στο ζύγι, διαλύει τη φοιτητική μέριμνα, πετσοκόβει κι άλλο τους προϋπολογισμούς για την παιδεία, διαμορφώνει εν τέλει ένα πανεπιστήμιο που θα δέχεται κόσμο με βάση οικονομικά κριτήρια. Μια περίοδο που ο κόσμος της εργασίας συνεχίζει να βιώνει συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα με τα εργασιακά δικαιώματα να αποτελούν μακρινό παρελθόν, με μισθούς εξευτελιστικούς και συνθήκες και ρυθμούς εργασίας εξαντλητικούς.
Μια περίοδο που η βία και η τρομοκρατία από πλευράς κράτους και δυνάμεων καταστολής έχει σπάσει κάθε ρεκόρ: εικόνες που θα έκαναν και τη χούντα να ζηλεύει, όπως αυτή της περασμένης Δευτέρας στην ΑΣΟΕΕ με αμέτρητους πάνοπλους άνδρες των ΜΑΤ να κρατάνε για ώρες όμηρους εκατοντάδες φοιτητές χτυπώντας τους και πετώντας τους συνεχώς χημικά μόνο και μόνο επειδή διεκδίκησαν να κάνουν συνέλευση στη σχολή τους αψηφώντας το αυθαίρετο lock-out της Πρυτανείας, με αναίτιες συλλήψεις συναδέλφων μας και ομηρεία τους για ώρες στη ΓΑΔΑ. Όλο αυτό κορυφώθηκε την τελευταία βδομάδα με την όξυνση της κρατικής καταστολής και τη δημιουργίας κλίματος αστυνομοκρατίας, με αναίτιες συλλήψεις και προσαγωγές, ξυλοδαρμούς, εφόδους σε πολυκατοικίες και ρίψη χημικών σε διαδηλωτές στα Δικαστήρια, περιστατικά σεξιστικής βίας και παρενοχλήσεων από τα ΜΑΤ.
Αυτό όμως δεν σας πάει και πάρα πολύ καλά, καθώς όσο οξύνετε την επίθεση τόσο πιο μεγάλη είναι και η απάντηση από πλευράς αγωνιζόμενου λαού και νεολαίας. Αυτό φάνηκε καθαρά στην ίδια την πορεία της 17ης Νοέμβρη, η οποία ήταν η μαζικότερη και δυναμικότερη των τελευταίων χρόνων, με τους διαδηλωτές στην Αθήνα να ξεπερνάνε τις 30.000 – στην οποία προφανώς φροντίσατε να είναι αισθητή η παρουσία των δυνάμεων καταστολής. Πολύ πριν απ’ αυτό, όμως, η νεολαία έχει καταστήσει σαφές ότι δε θα ανεχτεί το μέλλον που της ετοιμάζετε, με τους μαζικούς γύρους ΓΣ του προηγούμενου διαστήματος σε όλες τις σχολές πανελλαδικά, τις αγωνιστικές αποφάσεις και τις δυναμικές απαντήσεις που έχει δώσει στο δρόμο. Μέσα σ’ όλα αυτά, όμως, υπάρχουν και κάποιοι/ες που τεχνητά προσπαθούν να μεταθέσουν το κέντρο της κουβέντας αλλού και να αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά ερωτήματα και προβλήματα, με πρωτεργάτιδα φυσικά την κομματική σας νεολαία, τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, που τσιμουδιά δεν έχει βγάλει για τις δηλώσεις των στελεχών της κυβέρνησής σας για νέους Γρηγορόπουλους, για τον Μπογδάνο, τον Άδωνι, τον Βορίδη και τον λοιπό συρφετό. Αυτές τις μέρες, ωστόσο, έχουν γίνει πολύ της μόδας και οι ανώνυμες καταγγελίες-επιστολές σε Καθημερινή, Liberal, τώρα μέχρι και τον Πρωθυπουργό (!) κάποιας πλειοψηφίας που άγνωστη παραμένει για τον κόσμο των σχολών και των γενικών συνελεύσεων. Αυτές, λοιπόν, έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους λίγες μέρες πριν με μια επιστολή, η οποία έβριθε από ψέματα και ανακρίβειες σχετικά με τις Γενικές Συνελεύσεις της σχολής μας.
Αρχικά, από μόνο του το γεγονός ότι αυτές είναι ανώνυμες και μιλούν εξ ονόματος κάποιας πλειοψηφίας τις καθιστά από μόνο του αμφίβολης προέλευσης και γνησιότητας. Κάποιοι μάλλον θεωρούν ότι μια ανώνυμη επιστολή εκπροσωπεί την πλειοψηφία, ενώ οι δημοκρατικές διαδικασίες και αποφάσεις του συλλόγου είναι μειοψηφίες. Ιδιαίτερα περίεργο, έως και επικίνδυνο, επίσης είναι που λίγες μέρες μετά τη συνέλευση ενόψει της επετείου για την εξέγερση του Πολυτεχνείου δημοσιεύτηκε η εν λόγω επιστολή που ζητούσε από την κυβέρνηση να παρέμβει στη διεξαγωγή των συλλογικών μας, πράγμα που συνέβαινε σε άλλες εποχές και άλλα καθεστώτα, μάλλον 46 χρόνια πριν. Επικεντρώνονται δε σε κάποια δήθεν αντιδημοκρατικότητα και στους “κακούς όρους διεξαγωγής” των ΓΣ, με μοναδικό σκοπό την απονομιμοποίηση των ίδιων, αλλά και των αγωνιστικών αποφάσεων που έχουν παρθεί ενάντια στην κυβερνητική πολιτική στον τομέα της παιδείας. Ο μόνος λόγος που οι ΓΣ και η διεξαγωγή τους ξαφνικά αφορούν όλους αυτούς τους ανώνυμους – που τα προηγούμενα χρόνια δεν είχαν κάνει την εμφάνισή τους – είναι πως ο κινηματικός αναβρασμός που έχει ξεσπάσει εντός των σχολών, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας, είναι ικανός να μπλοκάρει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που η ΝΔ έρχεται να φέρει επιθετικά ήδη από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής της. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που από τα πρώτα πράγματα που έκανε ούσα κυβέρνηση ήταν να καταργήσει το άσυλο, προκειμένου να μπορεί με πολύ πιο εύκολο και υλικό τρόπο να καταστέλει το φοιτητικό κίνημα.
Για να απαντήσουμε, όμως, και λίγο πιο συγκεκριμένα σε ένα από αυτά που εμφατικά ακούγεται μετά την τελευταία ΓΣ του ΦΣ μας σε σχέση με το ποιος ψηφίζει και ποιος όχι, τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Οι Γενικές Συνελεύσεις είναι διαδικασίες αμεσοδημοκρατικές και δυναμικές, όπου διατυπώνεται πληθώρα απόψεων και προβληματισμών και οι φοιτητές αλληλοζυμώνονται στην κατεύθυνση εύρεσης λύσεων στα προβλήματά τους. Δεν έχουν καμία σχέση με τις εκλογές και το κλίμα ανάθεσης που οι δυνάμεις που «εξεγείρονται» τώρα καλλιεργούν (ψήφισέ με και τέλος) και πάγια σε όλες τις συλλογικές διαδικασίες όλων των συλλόγων, προκειμένου να γίνει η ψήφιση επί των προτάσεων, προϋποτίθεται μια στοιχειώδης και μίνιμουμ παρακολούθηση της κουβέντας, ενώ όταν οι τοποθετήσεις βαίνουν στο τέλος τους, οι πόρτες κλείνουν προκειμένου η ΓΣ να συγκροτηθεί σε σώμα και να διεξαχθεί ομαλά και με διαφάνεια η καταμέτρηση. Οτιδήποτε άλλο είναι αντιδημοκρατικό και παρακινούμενο από αντιδραστικές δυνάμεις με μοναδικό στόχο να παρακωλυθεί η λήψη απόφασης από το όργανο. Όσον αφορά το ζήτημα των πάσο, να υπενθυμίσουμε ότι η μόνη δύναμη από την οποία κινδυνεύει η διαδικασία είναι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, στης οποίας το στέκι έχουν βρεθεί πλαστά πάσο. Η διαδικασία όπως διεξάγεται εγγυάται ότι καθένας είναι μέρος τους Συλλόγου καθώς στους καταμετρητές συμμετέχουν άτομα από κάθε δύναμη και ανένταχτοι, όπως ακριβώς και στο προεδρείο. Επιπλέον, κάτι ακόμα που υπονοείται είναι πως σε σχέση με τα ζητήματα που απασχολούν τη φοιτητική κοινότητα, ελήφθη απόφαση στην τρίτη ΓΣ του συλλόγου και ως εκ τούτου η εκ νέου σύγκληση ΓΣ είναι καταχρηστική και εργαλειακή, πράγμα που είναι αρκετά αντιφατικό να διατυπώνεται από κάποιους που διατείνονται τους δημοκράτες. Λες και δεν τρέχουν οι εξελίξεις, λες και δεν αλλάζουν τα πράγματα, λες και δεν μπορούν να μετασχηματιστούν οι απόψεις. Μ’ αυτή τη λογική μήπως να σταματήσουν όλα εδώ και να μην ξανασυζητήσουμε για τίποτα, γιατί κάποτε κάναμε μια Γενική Συνέλευση και κάτι αποφασίσαμε; Ακόμα, η δημοκρατία εντός των σχολών και το δικαίωμα στο συνέρχεσθαι είναι κάτι που έχει κατακτηθεί με αίμα στην πρόσφατη ιστορία της χώρας, ενώ για να την υπερασπιστούμε στο σήμερα απαιτούνται θυσίες, θυσίες που περιλαμβάνουν κα την προσφορά χρόνου και σε καμία περίπτωση μια συλλογική διαδικασία του Συλλόγου δεν μπορεί να παρουσιάζεται σαν βάσανο. Και θα επαναλάβουμε σε κάθε τόνο πως οι λεγόμενες σιωπηλές πλειοψηφίες αποτελούν ακριβώς εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που ιστορικά δεν έπαιξαν ποτέ ρόλο στις εξελίξεις και απλώς απολάμβαναν τους καρπούς των αγώνων των «μειοψηφιών».
Απέναντι σε όλη αυτή την στείρα και ανώνυμη καταγγελειολογία που προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κουβέντα εντός του συλλόγου μας και να την απομακρύνει από τα πραγματικά προβλήματα, εμείς θα συνεχίσουμε τους μαζικούς και ανυποχώρητους αγώνες ενάντια στην πολιτική κράτους, κυβέρνησης, ΕΕ που διαλύει τις ζωές μας. Ο φοιτητικός σύλλογος νομικής έχει κάποιες παρακαταθήκες. Τα προηγούμενα χρόνια έχει πρωτοστατήσει σε μια σειρά αγώνων υπεράσπισης του δικαιώματος στην παιδεία και την εργασία και τους έχει κερδίσει. Γιατί κέρδισε το 2013 και στον αγώνα των διοικητικών να μην απολυθούν, ενάντια στην είσοδο ιδιωτών εργολάβων στις υποδομές του πανεπιστημίου. Γιατί κέρδισε το 2006-2007, σε συντονισμό με τους άλλους Συλλόγους και με καταλήψεις διαρκείας να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16. Και όλα αυτά τα κατάφεραν «οι μειοψηφίες των γενικών συνελεύσεων». Οι ίδιες «μειοψηφίες» κινητοποιούνται και τώρα, ενάντια στο νόμο που φέρνει η Κεραμέως, που θα έρθει και με τη βούλα να «αναβαθμίσει» το ελληνικό, «καθυστερημένο» δημόσιο πανεπιστήμιο, να το κάνει επιτέλους «ευρωπαϊκό», «ανταγωνιστικό», με δίδακτρα, ρευστά και εντατικοποιημένα προγράμματα σπουδών, διαλυμένη εργασιακή προοπτική κοκ..
Όπως έχουμε ξαναπεί, δεν πρόκειται να πάμε ούτε βήμα πίσω απ’ τις συλλογικές μας διαδικασίες και τις αγωνιστικές αποφάσεις και δεν θα σταματήσουμε μέχρι να τα πάρουμε όλα πίσω. Και για τους λάτρεις της ιστορίας, αυτή έχει δείξει ότι οι φοιτητές με τους μαζικούς και δυναμικούς τους αγώνες, μπορούν να καταφέρουν τα πάντα!
Για πόσο καιρό ακόμη θα παλεύουμε μόνοι μας για τα αυτονόητα!
Χωρίς καμία εκτίμηση και με κανέναν σεβασμό, οι βροντερές και απείθαρχες μειοψηφίες που θα σας ανατρέψουν!
«Συλλογίζομαι πως αν όλες οι πολυκατοικίες στη Στουρνάρη και στην οδό Πολυτεχνείου άνοιγαν διάπλατα τις πόρτες και τα παράθυρα, αν φώτιζαν όλα τα δωμάτια και τα μπαλκόνια, ετούτα τα μεσάνυχτα δεν θα μπορούσαν να μας μακελέψουν. Κι ήξερα πως ό,τι γίνει απόψε εδώ, θα γίνει με την ανοχή των πολυκατοικιών – της σιωπηλής πλειοψηφίας. Κι αυτό που λέει ο Φραντς Φανόν για τους δειλούς και τους προδότες, ήταν εδώ ακριβώς που εφάρμοζε απόλυτα. Αναρωτιόμουν τι να κάνουν στα σπιτάκια τους. Θα κοιμούνταν άραγε;»
ΡΑΠαΝ-ΣΑΦΝ [εαακ], ΑρΕν, ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ
(Δυνάμεις που από κοινού με ανένταχτους/ες απαρτίζουν το Ενιαίο Αγωνιστικό Πλαίσιο
ΑΡιστερή ΕΝότητα Νομικής Αθήνας 